układ sterowania
Encyklopedia PWN
odbiornik telewizyjny, telewizor,
urządzenie elektroniczne przeznaczone do odbioru sygnałów telewizyjnych (emitowanych przez telewizyjne stacje nadawcze za pomocą anten nadawczych lub przesyłanych przewodowo w telewizyjnych sieciach przewodowych; telewizja) oraz do przetwarzania ich na obraz, odtwarzany na ekranie kineskopu lub ekranie LCD czy PDP, i na towarzyszący mu dźwięk, odtwarzany za pomocą głośnika (zespołu głośników) bądź słuchawek.
urządzenie radioelektroniczne lub system złożony ze współpracujących ze sobą urządzeń radioelektronicznych;
telefoniczny aparat, telefon,
urządzenie stanowiące zakończenie łącza telefonicznego.
elektronika
dziedzina nauki i techniki, zajmująca się wykorzystaniem zjawisk związanych z ruchem elektronów swobodnych w próżni, gazach i ciałach stałych (głównie półprzewodnikach);
[gr.],
serwomechanizm
zamknięty układ sterowania (regulacji nadążnej), w którym wielkością sterowaną (regulowaną) jest położenie kątowe lub liniowe elementu obiektu sterowania, np. wału wyjściowego przekładni mech. napędzanej przez silnik elektr. lub tłoczyska siłownika hydraulicznego.
[łac.-gr.],